Αντιμετώπιση οξέως εμφράγματος του μυοκαρδίου (ΟΕΜ) με ανάσπαση του ST στη Β. Ελλάδα

Στο 9ο Καρδιολογικό Συνέδριο της Καρδιολογικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδος (13-15 Μαΐου 2010) υπήρξε στρογγυλή τράπεζα με θέμα «ΟΕΜ – Συντονισμός για την καλύτερη αντιμετώπιση στη Βόρειο Ελλάδα». Μετά τις εισηγήσεις έγινε εκτεταμένη συζήτηση, στην οποία συμμετείχαν Διευθυντές Καρδιολογικών Κλινικών, καθώς και άλλοι καρδιολόγοι σχεδόν από όλη την Ελλάδα.

Οι πρόεδροι της στρογγυλής τράπεζας κ.κ. Χ. Μπουντούλας και Π. Γκελερής έχοντας ως βάση τις εισηγήσεις, τη συζήτηση που έγινε, τη βιβλιογραφία, καθώς και την προσωπική τους εμπειρία, παραθέτουν δέκα σημεία τα οποία πιστεύουν ότι θα βοηθήσουν στην καλύτερη αντιμετώπιση του ΟΕΜ με ανάσπαση του ST.

  1. Η πρωτογενής αγγειοπλαστική (PCI) αποτελεί θεραπεία εκλογής, εφόσον ο άρρωστος προσέλθει σε νοσοκομείο που έχει αυτή τη δυνατότητα και εφόσον μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσα σε 90 λεπτά από την προσέλευση του αρρώστου στο νοσοκομείο (πράγμα σχετικά δύσκολο). Στην οξεία φάση PCI γίνεται μόνο στο αγγείο που είναι υπεύθυνο για το ΟΕΜ.
  2. Αν η εφαρμογή της PCI δεν είναι δυνατή, τότε πρέπει να γίνεται θρομβόλυση, εφόσον ο ασθενής προσέλθει στο νοσοκομείο τις πρώτες 6 ώρες μετά από την έναρξη του πόνου.
  3. Θρομβόλυση μπορεί να γίνει και μετά τις 6 ώρες, αν το έμφραγμα είναι σε εξέλιξη (πόνος, ανάσπαση του ST).
  4. Θρομβόλυση πρέπει να γίνεται και σε ασθενείς υψηλού κινδύνου (π.χ ηλικιωμένοι, διαβητικοί ασθενείς), οι οποίοι θα ωφεληθούν και περισσότερο, ιδιαίτερα σε ΟΕΜ πρόσθιου τοιχώματος. Αυτό τονίζεται ιδιαίτερα διότι από τη μελέτη HELIOS διαπιστώθηκε ότι σε αυτούς τους ασθενείς εφαρμοζόταν σπάνια θρομβόλυση.
  5. Μετά από επιτυχή θρομβόλυση ο ασθενής πρέπει να μεταφέρεται για στεφανιογραφία (μετά από συνεννόηση) 3-5 ημέρες μετά από τη θρομβόλυση.
  6. Αν ο ασθενής εμφανίσει υποτροπή μετά τη θρομβόλυση μεταφέρεται (μετά από συνεννόηση) για PCI (rescue PCI) όσο το δυνατό γρηγορότερα.
  7. Σε περίπτωση αστάθειας ή καρδιογενούς καταπληξίας ο ασθενής μεταφέρεται για PCI όσο το δυνατό γρηγορότερα.
  8. Η συμπληρωματική θεραπεία στο ΟΕΜ περιλαμβάνει τη χορήγηση ηπαρίνης, β-αποκλειστών, αναστολέων του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτανσίνης, στατινών και διπλής αντιαιμοπεταλιακής αγωγής τουλάχιστο για 1 χρόνο. Στο ΟΕΜ υπάρχουν πολλές μελέτες για τη χρήση μετοπρολόλης και πολύ λίγες ή σχεδόν καθόλου για τη χρήση καρβεντιλόλης. Εφόσον χορηγούνται αναστολείς των πρωτονίων (PPIs) για την αποφυγή γαστρορραγίας, επειδή είναι δυνατόν να υπάρχει αλληλεπίδραση με τα αντιαιμοπεταλιακά και κυρίως με την κλοπιδογρέλη, αυτά πρέπει να χορηγούνται 12 ώρες μετά τη χορήγησή της.
  9. Συνυπάρχοντα νοσήματα όπως π.χ. αρτηριακή υπέρταση, σακχαρώδης διαβήτης κ.α. πρέπει να αντιμετωπίζονται κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ο έλεγχος των παραγόντων κινδύνου και η διακοπή του καπνίσματος είναι απόλυτα επιβεβλημένο να γίνονται.
  10. Στο Κέντρο Υγείας πρέπει να υπάρχει οπωσδήποτε δυνατότητα απινίδωσης. Τέλος, να γίνεται καταγραφή των εμφραγμάτων και η έκβασή τους σε όλες τις κλινικές, στοιχεία που θα βοηθήσουν να καθοριστεί καλύτερα η αντιμετώπισή τους. Επίσης πρέπει να γίνει ενημέρωση του κοινού για τη γρήγορη προσέλευση των αρρώστων στο Κέντρο Υγείας ή το Νοσοκομείο αμέσως μετά την εμφάνιση συμπτωμάτων πιθανού ΟΕΜ.



Π. Γκελερής
Χ. Μπουντούλας


* Προς όλους τους Καρδιολόγους της Ελλάδος
Σας ενημερώνουμε πως η ΚΕΒΕ ανανεώνει τον διαδικτυακό της κόμβο. Παρακαλούμε στείλτε μας έως τις 30 Ιουνίου 2010 τις παρατηρήσεις σας με e-mail στο
[email protected]


Περιοδικό "Καρδιολογία"
Ο νέος τόμος του Περιοδικού "Καρδιολογία" (Τόμος 13, 2010) σύντομα κοντά σας.

Λίστα Επικοινωνίας

Γραφτείτε στη λίστα επικοινωνίας για να σας στέλνουμε τα νέα μας

Καταχώρηση